Le village Gaulois

Op dertig minuten rijden afstand van Toulouse en Saint Gaudens ligt een origineel dorpje. In dit openlucht-museum wordt het dagelijks leven weergegeven van de bewoners van een Gallisch dorpje uit het tijdperk tussen 450 en 50 jaar voor Christus.

Voor groot en klein is dit een bijzondere reis terug in de tijd. In de buurt zijn resten van dergelijke dorpen gevonden die werden bewoond door een Gallisch volk dat Volques Tectosages heet.

Om het dorp is een palissade gebouwd en er is een poort met indrukwekkende deuren, waar men binnentreedt.

Zo aan het eind van het jaar zijn de hutten prachtig begroeid met mos. Maar eind november begint het onderhoudsseizoen: bomen worden gekapt voor de bouw van steunpilaren en daken, de muren worden bijgeplamuurd met een specie van stro, aarde en water (torchis). Dit laatste schijnt heel vies werk te zijn. Ook wordt bijvoorbeeld gekeken hoe het met de boomzwammen (amadouvier, tonderzwam) zit: gewacht wordt tot deze parasieten voor de bomen groot genoeg zijn. Vervolgens worden ze een jaar gedroogd om daarna gebruikt te worden bij het vuur aanmaken. Voor de uitvinding van lucifers was er de tondeldoos: een doos met pluizig spul dat van die zwammen kwam en met vuurstenen. Hier heeft de smid een leren zakje met deze artikelen.

Allerlei beroepen worden gedemonstreerd: er is bij voorbeeld een smid (forgeron), een goudsmid (orfèvre), een weefatelier (atelier de tissage) en een mandenmakerij (vannerie) in mooi gebouwde hutten met strooien daken. Het is een reconstitutie van de Oudheid. U kunt allerlei vragen stellen, want het is een fascinerend gebeuren en de mensen die er werken zijn kundig op hun gebied. Het geheel is gebaseerd op de laatste bevindingen in de archeologie en wetenschap, maar ik voel ook het enthousiasme van de personen die er werken. Er is een serieus antwoord op alle vragen van kinderen (Hoeveel kostte zo'n bronzen bakje in die tijd?, droeg iedereen een mes?) en volwassenen.

Zo vertelt de houtbewerker hoe hij een kruk in elkaar zet, waarom de zitting van jong hout is en de poten van 3-5 jaar oud hout gemaakt zijn. Wat het voordeel is om een boog van taxushout te maken en dat bij de bewerking opgepast moet worden vanwege het vergif dat zich hierin bevindt en de bewerkers misselijk kan maken.

De smid laat bijvoorbeeld zien hoe een stuk ijzererts eruit ziet en legt uit hoe het ijzer vroeger van de cokes gescheiden werd. Hoe werd vuur gemaakt? In de smidse staat een flinke blaasbalg die het vuur aanwakkert.

Overigens gaat het niet alleen om toerisme of onderwijs, maar ook archeologen komen een kijkje nemen op deze plek om bij voorbeeld te begrijpen hoelang een hut meegaat of hoe bepaalde werkwijzen nu werkelijk in elkaar steken.

Voor de kinderen die kunnen lezen is er een spel met vragen, die zij goed kunnen beantwoorden als ze naar de demonstraties luisteren of de uitlegbordjes lezen.

Ook voor volwassenen zonder kinderen is dit een mooie plek om te bezoeken.

Meer informatie kunt u vinden op www.archeosite-gaulois.asso.fr

tel: 05.61.87.16.38, geopend vanaf Pasen tot eind November

Toulouse en omstreken liggen ongeveer in het midden tussen de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. Doordat de ligging niet direkt aan zee is, zijn de temperatuursverschillen tussen dag en nacht groter dan direkt aan zee. Ook is de invloed van de Atlantische Oceaan groter dan die van de Middellandse Zee.

Het is vaak koud in de winter met gemiddeld zo'n 30 dagen nachtvorst per jaar.

Men hoort dan vaak: « ça caille » (argot: het is koud)!

Daarentegen stijgen de waarden 's zomers gemiddeld 25 dagen per jaar boven de 30°C, vooral in juli en augustus. De hoogste en laagste temperatuur gemeten zijn respectievelijk: 41°C en –19°C (eh oui!). Toulouse ligt ongeveer op dezelfde breedtegraad als Rome en telt gemiddeld 2000 zonuren per jaar (ter vergelijking: in Marseille zijn er 2800 zonuren).

Het regent hier in het zuidwesten meer dan in de Provence : zo'n 100 dagen per jaar valt er hier neerslag, maar dat wil niet zeggen dat het de hele dag grijs is: na een fikse regenbui is er dikwijls zonneschijn. Hierbij moeten vooral de giboulées de mars (maartse buien) worden genoemd: een periode van veel wind en vrij veel constante neerslag rond de maand maart. Verder is er na 15 augustus (Assomption, Maria ten hemelvaart) veel kans op heftige onweersbuien en ook de sterkste zomerhitte neemt vaak af na die dag.

Behalve in de Pyreneën sneeuwt het zelden in de laagvlakte van Toulouse (la plaine) maar een dag per jaar door de slurrie is niet ongewoon. Het is dan paniek in de stad met vele verkeersopstoppingen.

In de schrijvers' ervaring zijn er in februari vaak vele aangename dagen.

In september en ook nog vaak in oktober is de nazomer aangenaam met veel zon en behaaglijke temperaturen. De bomen verliezen in november pas echt hun bladeren.

Het kan behoorlijk waaien in de streek uit beide dominante windrichtingen: west en oost. Uit het zuid-oosten waait de beruchte vent d'Autan. In de volksmond wordt gezegd dat deze storm mensen gek maakt. Het is een constant blazende, harde wind in combinatie met rukwinden (rafales) van zo rond 50-60 km/h. Deze wind is typerend voor het gebied rond Toulouse, Castres, Montauban en Albi. In 2003 werd zelfs een rukwind van 122 km/h gemeten.

De Vent d'Autan duurt vaak maar een dag of twee maar kan ook langer aanhouden. Een rare eigenschap is dat hij 's nacht gaat liggen. In tegenstelling tot vele Nederlandse stormen gaat deze storm niet gepaard met regen maar vaak met zonneschijn. Maar als de vent d'autan ophoudt, komen er dikwijls regendruppels voor in de plaats.

Uit het westen of noordwesten komt zo af en toe wisselvallig weer (averses: buien) en een paar keer per jaar een zware storm met regen waarbij het water zich schijnbaar horizontaal verplaatst.

In 2003 ontkwam ook Toulouse niet aan de zeer hete zomer die op Europese schaal zoveel schade aanrichtte. De temperaturen waren welhaast ondraaglijk. De mensen sloten zich overdag op in huis of kantoor, maar ook de nachten brachten weinig verkoeling. Een groot nationaal schandaal ontstond omdat vele zwakke en bejaarde personen in Frankrijk de hitte niet overleefden en er in de maand augustus te weinig opvang voor hen was. De zomer van 2007 is het vermelden waard gezien de relatieve kou en de weinige zonuren.

Weerberichten via Internet:

www.meteoconsult.fr

www.meteo.fr

www.yahoo.fr => Meteo

Weerberichten via de telefoon:Meteo France algemeen: 3250

Per department heel simpel en duidelijk: 08.92.68.02.xx

Aan het eind vult u de nummer van het departement in:

Haute Garonne: 31, Ariège: 09, Aude: 11, Pyrénées Orientales: 66, Hautes

Pyrénées: 65, Pyrénées Atlantiques: 64, Gers: 32, Tarn et Garonne: 82, Tarn 81,

dus als u bij voorbeeld het weer in de Haute Garonne wilt weten : 08.92.68.02.31

Bron: Météo du Sud, Jean-Christophe Vincendon, Ed Loubatières, 2005

Voor wandel- en fietskaarten, voor uitstapjes in de buurt of ver weg:

Agence Midi Pyrénées de l'I.G.N: Parc Technologique du Canal, 24, rue Hermès, Ramonville St-Agne. De I.G.N. (Institut Géographique Nationale) is verantwoordelijk voor de uitgave van vele nationale kaarten.

Librairie des Voyages (Toulouse Presse), 60, rue Bayard (vlakbij het centrale treinstation Matabiau)

Ombres Blanches: 48, rue Gambetta : www.ombres-blanches.fr

Voor wandelkaarten schaal: 1/25.000 (1cm=250 m) of 1/50.000 (1cm=500m)

• Help de beer is los
• Leesgidsen
• Enkele winkels, gespecialiseerd in bergsportmateriaal
• Reserveren
• Club Alpin Français
• Raadgevingen voor het wandelen in de bergen

Help, de beer is los! februari 2009

Hoe denkt u erover? Vindt u het een goed idee dat er beren uit oost-Europa zijn geïmporteerd naar de Pyreneën (en er zijn plannen voor nog meer introducties) of vindt u dit maar een rare actie?

Als u in de Pyreneën wandelt, heeft u weinig kans om een beer tegen te komen. Deze van oorsprong dag-dieren hebben hun dag- en nachtritme omgewisseld om in alle rust 's nachts te kunnen jagen, al is hun dieet naar het schijnt grotendeels vegetarisch (planten, wortels, bessen, eikels, etc) en op mieren en insekten berust (voor de pitamientjes en mineraaltjes).

Vaak wordt gedacht dat de schaapsherders tegen het loslaten van beren zijn omdat ze geen moeite willen doen om hun kudde te beschermen zoals dat vroeger gedaan werd met onder andere de enorme Patous, prachtige honden en door de schapen 's nachts bijeen te drijven in een omheining. En dat daar tegenover de ecologistes juist wèl de beer willen introduceren om het evenwicht in de natuur te herstellen. Maar zo simpel ligt het niet.

Herders krijgen wel een zekere vergoeding als hun kudde aangevallen wordt, maar dit is een bureaucratische procedure en de herders moeten op de een of andere manier zo'n aanval aantonen. Verplaatst u zich even in het hoofd van een Pyrenese schaapherder. Dan is het natuurlijk vreselijk en soms ook angstaanjagend als uw kudde wordt aangevallen. Ik kwam eens een herder tegen in de vallei van Orlu, die me de schade liet zien die aangericht was aan zijn schapen. Zo miste er één een poot (geen vergoeding), een ander was duidelijk gebeten (geen vergoeding) en enkele anderen hadden zich in paniek van een rots gestort, zo vertelde hij me. Daarbij gaat het natuurlijk niet alleen om geld maar om een diepere aantasting. Ook is er onbegrip waarom die beesten nou door die mensen van veraf, daar in Parijs, zijn ingevoerd, terwijl de herders hier zoveel persoonlijke last van ondervinden van de beren. Het is zelfs mogelijk dat oude sentimenten van eeuwen geleden (toen er nog een pays d'oc was) doorheen klinken.

Ook een andere herder in de Ariège, waar we af en toe vers lamsvlees bestellen van zijn eigen schaapskudde, heeft schoon genoeg van de beren. Zijn zelfgebouwde huis is op en top ecolo met onder andere eigen bewerkt hout uit de direkte omgeving, isolatie met schapewol van zijn schapen (sinds de fleece bestaat, is er voor wol weinig afzet), installaties om zonne-energie op te vangen en een opvang van het regenwater.

Maar zijn kudde en die van andere herders in de buurt hebben herhaaldelijk schade ondervonden van de beren, zodat hij heeft afgedaan met zijn aanvankelijk enthousiasme.

Wie hierover meer wil lezen, verwijs ik naar het volgende Franse artikel:

www.loup-ours-berger.org/2006/05/problemes_eleve.html

De kloof die bestaat tussen Parijs en Toulouse (de stadjerers, enerzijds) en de lokale bevolking van de Pyreneeën anderzijds is er in elk geval wel degelijk. Een Nederlandse cultureel anthropoloog, Philo van Gastel, is zelfs op de discussie over de beer met cum laude afgestudeerd! Zij schreef in de jaren '90 een leesbaar boekje over deze kwestie: « Beresporen, over mensen en beren in de Pyreneeën » (uitgeverij het spinhuis, ISBN 90-5589-008-1).

Overigens moet ik u vooral aanraden afstand te houden van de Patous, de Pyrenese herdershonden, die de schaapskuddes bewaken. U heeft een grotere kans deze tegen te komen dan beren. Soms staan er waarschuwingen over deze honden op borden in de bergweiden vermeld. Ondanks hun voorkomen (ze zien er zo lekker zacht en aaibaar uit) moet u ze niet naderen. Een vriendin van mij heeft door een beet van zo'n hond hieraan een winkelhaak in haar gezicht overgehouden. Ergens heb ik gehoord dat ze zo min mogelijk met mensen in contact gebracht worden om hun waaksheid zo groot mogelijk te maken.

In de negentiende eeuw heerste er grote armoede in de bergen en zo ontstond er met name in twee valleien in de Ariège aan het eind van de achttiende eeuw een nieuw beroep (waarschijnlijk afgekeken uit Oost-Europa): berentemmers die jonge beertjes africhtten. Ze gingen in Frankrijk en Spanje hun kunsten vertonen en emigreerden zelfs naar Noord- en Zuid Amerika en Canada. Francis Fourcade maakte een film over deze emigranten uit de vallei van Ustou, die Franse restaurants in New York hebben, maar wiens oorsprong bij de berentemmers ligt.

Weinigen kennen waarschijnlijk « Mee in de zak » de ernstige lotgevallen van Grietje en Pietje, een Sinterklaasboek uit 1915, geschreven door Oom Abraham. In dit enigzins afschrikwekkende, maar daardoor des te spannender Sinterklaasboek uit mijn vaders jeugd kwam een berentemmer voor. Gezien de bestemming van Sinterklaas en zijn reisgenoten stamde deze vast uit de Pyreneën. Grietje en Pietje moeten namelijk mee in de zak op de stoomboot van de Sint met allemaal andere kinderen die ook in zakken zitten. Maar door een speling van het lot maken ze allemaal avonturen mee. Zo komen ze in een circus met de enge berentemmer in aanraking. Na vele ontberingen komen ze Sinterklaas weer tegen, die ze gesticht en wel terugbrengt naar hun ouders (zie: www.oudejeugdboeken.nl) of het groot Sinterklaasboek van Wim Hora Adema.

Begin februari ben ik met carnaval op klaarlichte dag drie vervaarlijke beren tegengekomen, waarbij ik op veilige afstand ben gebleven. In de Pyreneën wordt namelijk vooral in het westelijke, Spaanse deel van de Pyreneën, maar ook elders op enkele plekken een bijzonder soort carnaval gevierd met beren of bizarre gedrochten.

Wij waren afgelopen weekend op weg naar Spaans Catalonië en moesten over een kleine grenspas. Vlak voor die grens ligt een piepklein schilderachtig stadje, Prats de Mollo, waardoorheen de weg loopt. We konden niet verder. De weg was afgezet en omrijden was niet mogelijk, dus we stapten uit onze auto. Met een glimmend zwart hoofd en zwarte handen liepen drie in berenpak gehulde jonge beren van kerels. Al stokken gooiend, imponerend en angstaanjagend, probeerden de beren zoveel mogelijk omstanders met hun zwarte « klauwen » te bewerken, die probeerden weg te vluchten. Maar vooral probeerden ze de (jonge) vrouwen te « nemen ». Ze werden achternagezeten door een troep ladderzatte jagers die met losse flodders in de lucht schoten. Aan het eind van de middag was er een stel in het wit gehulde, wit geschminkte slagers (barbiers) met bijlen en kettingen (al even dronken). De jagers gingen al schietend achter de beren aan. Helemaal op ons gemak voelden we ons niet. Ook een losse flodder kan hard aankomen...

Om vijf uur 's middags werden de beren (na een hele middag rondgelopen te hebben) gevangen en met kettingen vast ritueel geschoren en herschapen tot mens door de jagers en slagers. Dit alles gebeurde onder begeleiding van de muziek van een straatorkest (la cobla) met klarinetachtige toeters en andere blazers en ook ontwaarde ik ergens een doedelzakspeler.

Zo konden we dan weer verder rijden, een ervaring rijker van het aanschouwen van dit festa de l'os dat uit oeroude, heidense tijden moet stammen en dat veel zegt over de plaats die de beer vroeger ingenomen moet hebben. (www.pratsdemollolapreste.com)

Mariette Sobels

een film over dit carnaval in Prats is te bezichtigen op www.reseauculturel.fr

[Terug omhoog]

Leesgidsen voor wandelingen, ski- en V.T.T. tochten

Collection 100 rando (rando éditions) : een verzameling van wandelgidsen per gebied in de Pyreneën

Tochten voor skiërs en sneeuwschoeners:éditions Héraclès, gidsen geschreven door Raymond Ratio met goede illustraties. Ook dit zijn wandelgidsen van een goede kwaliteit.

Les sentiers d'Emilie: makkelijke tochten voor jong en oud

Een interessant tijdschrift voor sportieve activiteiten in de Pyreneën: Respyr, geen website, wel een mailadres: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Nederlandstalig:

De GR-10, voetpad door de Pyreneeën, door Ad van Hattem. Nederlandse gids, met veel informatie. Bevat geen uitgebreid kaartmateriaal. Uitgave Elmar.

In de ban van de Pyreneeën, door Ton Joosten. Ruim 25 meerdaagse tochten, met routebeschrijvingen, in de Franse en de Spaanse Pyreneeën. O.a. een deel van de Haute Randonnée Pyrénéenne. Informatie over de flora en fauna en de drie nationale parken; tevens praktische informatie. Zie Dominicus

Wildernis in Europa, gids van 45 ongerepte landschappen, red. Dwight Holing. Hierin worden natuurgebieden beschreven, met veel informatie over flora en fauna, prachtige foto's en reisinformatie. Voor de wandelingen in de Pyreneeën is het hoofdstukken Nationaal park Pyrénées Occidentales van belang (wandeling 3 Pyreneeën). Uitgave het Spectrum 1997.

Reisgids Pyreneeën, gouden serie, ANWB 1998. Veel algemene informatie, gebiedsbeschrijvingen en een aantal tochten.

[Terug omhoog]

Enkele winkels, gespecialiseerd in bergsportmateriaal:

www.auvieuxcampeur.fr gevestigd in Labège

www.telemark-pyrenees.com, gevestigd in Ax-les-Thermes

Alaska, 16, Avenue de l'URSS, Tlse

Maison du ski, 232, Avenue Muret, Tlse

Ontario, 11, Bd de l'Europe, Portet

[Terug omhoog]

Reserveren

Hier volgt een lijst van gîtes, refuges en hotels in de gehele Pyreneën, dus niet alleen in Frankrijk, maar ook in Andorra en Spanje. Ook is er een lijst van webadressen om te reserveren voor campings en een handleiding voor de regels ten aanzien van camping cars.

perso.wanadoo.fr/skizo.industrie/hebergements_pyreneens.htm

Andere interessante adressen:

pyrenees.free.fr

www.pyrenees-online.fr

pyreneeen.pagina.nl

www.gites-refuges.com gîtes, petits hôtels et refuges de montagne in de Pyreneën

www.mountain-sports.net een nederlandse camping in Ascou (bij Ax), waar ook bergactiviteiten georganiseerd worden.

[Terug omhoog]

Club Alpin Français

Juist wanneer men niet veel ervaring in de bergen heeft, of het nou voor bergwandelen is of voor andere activiteiten, dan is de CAF (of een andere bergclub) een goede manier om hiermee kennis te maken. Nieuwkomers in de stad kunnen hier vele franse vrienden maken. Wij hebben hier in elk geval een hele gezellige vriendengroep aan overgehouden, die we zeer regelmatig zien, maar nu dikwijls buiten de CAF om.

Maar het biedt ook uitkomst voor wie maar een of twee keer per jaar ernaartoe wenst te gaan: vrijheid, blijheid. Bij het lidmaatschap is een verzekering inbegrepen voor sportieve activiteiten.

Site Web : perso.wanadoo.fr/clubalpintoulouse

De CAF is een van de grootste bergclubs van Toulouse met 1900 leden. Iedere donderdag zijn er open bijeenkomsten, waarin leden zich kunnen inschrijven voor wandelingen of andere activiteiten die in het daaropvolgende weekend zullen plaats vinden. De activiteiten zijn zeer uiteenlopend, maar hebben natuurlijk allemaal met de bergen te maken. Zo zijn er bergwandelingen, kletteren, canyoning, mountain bike- en raquette en ski de rando- tochten.

Aan de wandelingen doen mensen van jong tot oud mee en dikwijls zijn er verschillende niveaus. Meestal is zaterdag de vertrekdatum en wordt er vervolgens gelogeerd in de bergen (low budget: kamperen, gîte, cabane of refuge) en het vervoer is per auto, waarbij de mensen gegroepeerd worden.

Ski de rando(nnée) zijn tochten in de sneeuwbergen per ski, waarbij er stijgvellen onder de ski's geplakt worden om naar boven te klimmen. Vroeger waren deze stijgvellen gemaakt van zeehondenhuiden, tegenwoordig zijn dit synthetische haren in helle kleuren. Bij het bereiken van de top worden de stijgvellen erafgehaald en kan er vervolgens naar beneden geskied worden. Een goed niveau van buiten de pistes skiën is zeker gewenst, want de sneeuwkwaliteit kan gedurende de tocht van plek tot plek en van uur tot uur verschillen.

Met raquettes (sneeuwschoenen) kunnen de sneeuwbergen ook verkend worden, juist door mensen, die het skiën niet of niet goed beheersen.

Dit soort activiteiten zijn af te raden om zelf te ondernemen als men niet veel ervaring in de bergen heeft. Bovendien is het belangrijk om met een groep te zijn, vanwege het lawinegevaar. Hoewel dit gevaar bestaat, zijn er een aantal maatregelen te nemen om de risico's te verminderen. Zo staan de groepen onder leiding van een ervaringsdeskundige (maar dit is een vereniging van vrijwilligers, dus het zijn i.h.a.géén professionele gidsen), die zal letten op het weer en de sneeuwcondities (via meteofrance kunt u deze ook opvragen).

Bij de CAF moet verplicht een ARVA gedragen worden (deze kan gehuurd worden bij de CAF). Dit is een apparaatje, dat radiosignalen uitzendt, waardoor men als men in een lawine terechtkomt, sneller gevonden kan worden. Ook een "sonde" (een soort lange tentstok) en een "pelle" (schep) zijn handig om mee te nemen.

Maar er zijn nog meer bergclubs, zoals bij voorbeeld:

Pyrénées Club de France: 8, rue Colombette, Tlse, 05.62.73.56.35

Escapade Club, zi Montaudran, 5, rue J. Rodier, Tlse, 05.61.34.15.65

Voor de kletteraars zijn interessant:

Altissimo: zi Montaudran, 5, rue J. Rodier, Tlse : 05.61.54.32.00

Soescalade: 1, imp. Lapujade, Tlse : 05.34.25.01.45

[Terug omhoog]

Raadgevingen voor het wandelen in de bergen:

Goede wandelschoenen: stevige bergschoenen met steun voor de enkels en een goede (VIBRAM of vergelijkbaar materiaal) zool. Espadrilles of gewone sportschoenen zijn niet geschikt, maar wel prettig voor in de berghut. In de berghut mag u niet met uw grote stappers binnen en er staat dikwijls een rek met pantoffels, maar eigen materiaal kan best prettig zijn, mits licht en weinig plaats innemend in de rugzak. Heeft u altijd op een bepaalde plek op uw voet een blaar? Plak er ter preventie een brede band Elastoplast op.

In de bergen kan het, zelfs in de zomer, heel koud worden. Neem daarom altijd warme kleren, die weinig wegen, mee, ideaal is een "veste polaire"(fleecejack), maar pas op deze zijn dikwijls niet winddicht, dus ook een "Kway"(regenjack) of poncho meenemen. Dit is sowieso een goed idee, want het weer kan snel veranderen in de bergen. Soms zijn handschoenen, een sjaal of een muts dan ook welkom. Een pet of hoed met brede rand en zonnebril en -crème vormen voor ons, noorderlingen, in de zomer een goede bescherming tegen de zon. Zonnebril en crème moeten een goede UV-beschermingsfactor bevatten. Hier in de Pyreneën geldt dit altijd, maar nog meer als u in de lente ski- of wandeltochten onderneemt. De zon in combinatie met sneeuwvelden laten u snel verbranden. Naar boven lopen, gaat gepaard met transpiratie: een extra droog T-shirt is prettig voor op de top en bij het afdalen na al het gezwoeg omhoog.

Kompas, hoogtemeter, horloge en kaart. Maar ... het is belangrijk om te oefenen met kaart en hoogtemeter, anders hebt u er natuurlijk weinig aan.

Divers: Een pikhouweel en stijgijzers zijn natuurlijk niet nodig voor gewone wandelingen, maar een (telescopische) wandelstok (of twee) kan heel handig zijn. Het helpt voor het evenwicht en om stekelige struiken opzij te doen. Je hoeft geen 65-plusser te zijn om een wandelstok in de bergen mee te nemen.

Een EHBO-portefeuille met speciale blarenpleisters, een zakmes, een aansteker, een zaklamp, plastic zakken en geld.

Het weer verandert snel in de bergen. Zelfs als 's ochtends de zon schijnt kan het in de loop van de dag gaan regenen of misten. In de zomer (Juli en Augustus) zijn er vrij dikwijls onweersbuien in het begin of aan het eind van de middag. Vergeet nooit, dat ook als het hartje zomer is, het koud kan zijn in de bergen. Zo kan het bij voorbeeld ook snikheet in Toulouse zijn en 's nachts bijna vriezen in de Pyreneën: hiermee dus rekening houden bij het voorbereiden. Nooit vertrekken met slecht weer.

Eten en drinken: Altijd eten meenemen en druivensuiker of gedroogd fruit zijn goed voor als men eventjes rust. Niet met lege maag vertrekken. Minstens een liter water per persoon meenemen. Water is zwaar, maar in de bergen is de kans op uitdroging sneller, vanwege transpiratie en de grote hoogte. Water drinken uit de beken (ook al zien ze er nog zo helder uit) of gesmolten sneeuw drinken brengt een bepaald risico met zich mee voor diarrhee of eventueel erger. Mocht u dit overkomen, drink dan flink wat cola, maar als u last heeft van aanhoudende verschijnselen, ga hiermee naar de dokter. Cola is trouwens een goede oppepper na een flinke wandeling. U kunt tijdens de wandeling ook water uit de beken behandelen met zuiveringspillen. Ikzelf gebruik soms Micropur, ze zijn duur, maar het water is vrij snel gezuiverd en heeft niet/nauwelijks een bijsmaak. Andere methoden zijn waterfilter of water koken. Water moet op grote hoogte langer koken, want het kookpunt ligt lager.

Wandeltempo: in de gidsen zijn de wandeltempo's voor bergwandelaars dikwijls aan de hoge kant. Bovendien is dit afhankelijk van allerlei factoren: de zwaarte van de rugzak, de lichamelijke conditie van de verschillende wandelaars; het weer, de motivatie en andere emotionele condities van deze en gene. Niet als Speedy Gonzales vertrekken, tijdig rusten, eten en drinken, tempo aanpassen aan de zwaksten, tijdig omkeren, als mensen het niet aankunnen of als het weer verandert zijn logisch als u ze leest, maar moeten ook in praktijk gebracht worden.

Vuilnis altijd mee naar beneden nemen (plastic zak meenemen). In het hooggebergte duurt het heel lang voordat vuilnis verteert. Voor onbeheerde hutten geldt: vuilnis meenemen, sprokkelhout voor vuur vervangen als u dit verbruikt, deur goed dichtdoen in verband met dieren, die anders binnen kunnen komen. In de zomer oppassen met vuur en sigarettenpeuken. Geen (beschermde) bloemen plukken. Geen stenen gooien. Niet schreeuwen.

Jagers. In de lente en in de herfst wordt de jacht geopend. Helaas ook in het weekend en op woensdagmiddag. Jagen vormt een integraal onderdeel van de vrijetijdsbesteding van menig franse "paysan". Al ben ik geen voorstander, denk ik toch dat er een manier gevonden moet worden dat alle berg"gebruikers" hierin hun plaats kunnen vinden. Ik raad dus aan om ze te respecteren: niet in discussie treden, niet expres lawaai gaan maken.

[Terug omhoog]

Dit is géén toeristische website, maar hier toch enkele tips:

Comité régional du tourisme MidiPyrénées : www.tourisme-midi-pyrenees.com

Verschillende toeristenbureaus in de Midi Pyrénées :

Comité départemental du tourisme de Haute Garonne: www.tourisme-haute-garonne.com

Hautes pyrénées tourisme environnement : www.cg65.fr

Comité départemental du tourisme de l'Ariège : www.ariegepyrenees.com

Comité départemental du tourisme du Gers : www.gers-gascogne.com

Comité départemental du tourisme du Lot : www.tourisme-lot.com

Comité dép. du tourisme de l'Aveyron : www.tourisme-aveyron.com

Comité départemental du tourisme du Tarn-et-Garonne : www.tourisme82.com

Comité départemental du tourisme du Tarn : www.tourisme-tarn.com

Aanrader

Escapades en Midi Pyrénées, 54, Bd de l'Embouchure : is er ter bevordering van het tourisme en weekenduitstapjes in de regio Midi Pyrénées

Zij geven een gratis blad uit (Escapades en Midi Pyrénées) met een schat aan informatie over allerlei attracties, restaurants, gîtes en wandelingen.

Enkele websites van attracties in de regio Midi Pyrénées

www.rocamadour.com (frans, engels, duits, spaans)

www.bonaguil.org (ik weet niet of deze site nog bestaat, kreeg geen toegang)

www.tepacap.fr (frans, engels)

www.inuitmuseum.com (ik weet niet of deze site nog bestaat, kreeg geen toegang)

www.micropolis.net (frans, engels, japans)

www.aventure-parc.com (frans)

Goedkoop met vakantie

VVF: Villages Vacances Familles : 34, rue de Remusat, tel : 05.34.45.27.40

UCPA: Union Nationale des Centres Sportifs de Plein Air: 44, rue de Metz, tel : 0.803.820.830

Sportieve vakanties voor de 7-17 jarigen en 18-40-jarigen.

Gîtes: dit zijn goedkope pensions, waar je soms slaapt op (kleine) slaapzalen, soms zijn er aparte kamers. Bij het eten, schuif je aan aan grote tafels met de andere gasten. Je moet eigen lakens of een slaapzak meenemen en er is meestal ook een kookgelegenheid, voor wie zelf wil koken.

Het is een goedkope en meestal ook gezellige oplossing. Je hebt meer de kans in contact te komen met anderen dan in een gewoon hotel, waar iedereen aan zijn eigen tafeltje zit.Overigens zijn er soms gemeubileerde huisjes te huur, die dezelfde benaming "gîtes" hebben.

Voor het reserveren op een camping kunt u ook gaan naar : www.campingfrance.com

Voor de tuinliefhebbers

Jardins des Martels: tuinen in Engelse stijl in Giroussens (A68, richting Albi, afrit 7) op 30 minuten afstand van Toulouse

Bloementuin van 35.000 vierkante meter plus een mini-ferme (Chinese biggetjes, herten, dwerggeiten, kippen, etc.)

African Safari (15 km ten ZW van Toulouse) in Plaisance du Touch

Aquarium van Muret, afrit Muret, dan Z.I. Nord

Gespecialiseerd in vissen in de Garonne en de rivieren in de Pyreneën, ook een tropisch aquarium.

Tépacap : www.tepacap.fr 40 km ten ZW van Toulouse, aan de rand van het dorp Rieumes.

Allerlei activiteiten die zich in de bomen afspelen, gelegen in een bos

• Zondagochtend klassieke concerten
• Het Festival Musique en Vallée du Tarn
• Jazz manouche oftewel Zigeunerjazz

Zondagochtend klassieke concerten in la Halle aux Grains voor kinderen

Wist u dat alle concerten, gegeven door het Orchestre National de Toulouse (ONTC) voor kinderen en « jongeren » tot 27 jaar 5€ kosten?

Af en toe zijn er op zondag jeugdconcerten. Het is dus zeker de moeite waard om uw kinderen eens mee te nemen. Er lopen veel kinderen en ouders bon chic bon genre rond, maar dat vind ik juist wel grappig en het bekijken waard.

Het kinderkoor « La Lauzeta » is een gerenommeerd klassiek kinderkoor in Toulouse. Voor de kleintjes is het leuk om in dit koor te zingen (Mijn dochter heeft een paar jaar meegezongen). Daarna wordt het serieus: kinderen moeten aangeven dat ze deze activiteit als belangrijkste vrije tijdsbesteding hebben...

lauzeta.free.fr

U kunt reserveren via internet: www.onct.mairie-toulouse.fr/fr/jeune-public.php

[Terug omhoog]

Het Festival Musique en Vallée du Tarn

 De concerten worden georganiseerd in kerkjes in de Tarnvallei tussen Albi en Millau, of precieser tussen Ambialet in het departement Tarn en Brousse-le-Château (un des plus beaux villages de France) in het departement Aveyron.

De artistiek leider, Peter de Groot, leraar aan de Ecole de Musique du Département de l'Aveyron en woonachtig in de streek sinds 1974 :

« er was beslist behoefte aan cultuur in deze streek, zelfs in Albi zijn er weinig muziekevenementen. Dankzij een ontmoeting in het jaar 2000 met Richard Holttum, altist in het London Symphony Orchestra, die hier ook woont zijn we begonnen met strijkkwartetten . Dit jaar is er een strijksextet uit Lille en verschillende pianisten van het allerhoogste niveau.

« Ik ben zeer blij met de komst van Péter Toth, winnaar van het pianoconcours te Budapest 2001.

« Voor de Nederlanders vooral interessant zijn de 2 concerten van Hannes Minnaar, winnaar in oktober 2008 van een van de belangrijkste pianoconcoursen te wereld : het Concours de Genève.

Peter de Groot : « er namen 105 pianisten uit de hele wereld aan dit concours deel : 25 Japanners, 12 Fransen, 8 Duitsers, de beste pianisten van de nieuwe generatie, er was één Nederlander : Hannes Minnaar. Hij won de vier eerste rondes en speelde tot slot het 5e pianoconcert van Beethoven, en werd tot winnaar uitgeroepen.

Een dergelijke onderscheiding is de laatste 30 jaar niet aan een Nederlander ten deel gevallen."

Het zou leuk zijn als veel landgenoten aanwezig zouden zijn op zijn concerten, woensdag 5 augustus, pianosolo en zondag 9 augustus met het van Baerle Piano Trio.

Reserveren: e-mail Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Tel: 05 63 55 85 25

[Terug omhoog]

Jazz manouche oftewel Zigeunerjazz april 2009

Afgelopen week speelde Stochelo Rosenberg met zijn jonge broer Mozes en zijn neef Sani van Mullen (contrabas) de sterren van de hemel op het guitaarfestival van Aucamville. Het plezier waarmee zij inmiddels klassieke nummers van de zigeunerjazz speelden was duidelijk zichtbaar. De variaties en improvisaties hierop waren fantastisch.

De volle zaal applaudiseerde zo enthousiast dat ze aan het eind nog driemaal terugkwamen om te spelen. Niet alleen op muzikaal gebied, maar ook wat vingervlugheid betreft is Stochelo virtuoos. Maar ook zijn begeleiders waren fantastisch want wie hem kan bijhouden, levert een muzikale èn sportieve prestatie. Ondanks zijn grote successen, maakt deze man een sympathieke indruk. Aan het eind zei hij graag nog eens terug te komen in Aucamville. Dat hoop ik ook van harte.

Hoe is de jazz manouche ontstaan? Django Reinhardt (guitaar) en Stéphane Grappelli (viool, 1908-1997) zijn de grondleggers van deze stijl.

Django Reinhardt is in België geboren in 1910 en komt uit een zigeunerfamilie, die door Europa trok. Hij is een autodidact, die al spelend met anderen al snel een grote vingervlugheid eerst op de banjo, vervolgens op viool en guitaar verwerft. Al op dertienjarige leeftijd speelt hij in bars en op feesten in Parijs. Hij is analphabeet.

In 1928 ontstaat er een brand in zijn woonwagen. Django en zijn vrouw raken gewond: Django raakt gewond aan zijn been en aan zijn linkerhand en moet anderhalf jaar in het ziekenhuis verblijven. De dokters voorspellen dat hij nooit meer kan spelen: hij kan zijn pink en ringvinger aan die hand niet meer gebruiken. Maar zijn broer, Joseph (Nin-nin) geeft hem een guitaar: na zes maanden intensief oefenen, ontwikkelt hij een speciale techniek waarbij zijn overgebleven vingers alle toonaarden kunnen spelen, die hij wil. Ondertussen komt hij in aanraking met de jazz, overgewaaid uit de V.S.

Vanaf 1931 speelt hij met Stéphane Grappelli, een virtuoos op de viool en richt in 1934 met hem het kwintet Hot Club de France op, waarin eveneens Nin-nin, Roger Chaput en Louis Vola zitten. Hij speelt in Engeland en in de V.S. met Duke Ellington. Vanaf 1951 woont hij in Samois-sur Seine in de buurt van Parijs. In 1953 overlijdt hij. Hij heeft meer dan 100 muziekstukken gecomponeerd, waarvan sommigen samen met Stephane Grappelli.

In zijn geboortedorp Liberchies (België) wordt ieder jaar in mei het Django Reinhardt Jazz festival georganiseerd. En ieder jaar wordt eind juni in Samois-sur-Seine eveneens een jazzfestival in zijn eer gehouden. Velen nemen dan ook een moment om zijn graf te bezoeken. Ook zijn er in de wereld andere jazz festivals waar Django wordt herdacht, bijvoorbeeld in Italië en in de V.S (wikipedia).

Stochelo Rosenberg wordt in 1968 geboren in Helmond in een zigeunerkamp. Hij komt uit een muzikantenfamilie. Op 12-jarige leeftijd wint hij de eerste prijs in het tv-programma Stuif-'es-in. Platenmaatschappijen zijn geïnteresseerd maar zijn ouders besluiten dat het beter is om daarmee te wachten tot hij volwassen is. Vanaf 1989 brengt hij vele platen uit. In het algemeen speelt Stochelo samen met het Rosenberg trio met zijn neven Nonnie (contrabas) en Nous'che (guitaar).

Geen van allen kunnen muziekschrift lezen of schrijven. Al luisterend en spelend hebben ze de muziek geleerd. Ze hebben een wereldtour gemaakt met Stéphane Grappelli die hen als zijn muzikale kinderen zag. Ook voor Grappelli's 85-ste verjaardag hebben ze samen met hem gespeeld in de Carnegie Hall in New York.

Dit jaar treden zij op o.a. op het jazzfestival in Montauban op 7 juli. Ook kunt u ze op 19 april a.s. en 17 mei a.s. zien op Nederland 1 (VPRO, vrije geluiden). In Nederland en elders in Frankrijk zijn er veelvuldige optredens waarvoor ik u verwijs naar de website: www.therosenbergtrio.eu

Op deze site zijn ook allerlei filmpjes met hun muziek te beluisteren.

In Frankrijk zijn er ook vele navolgers van de jazz-manouche: Boulou en Ellios Ferre, Romane, Tchavolo Schmitt, Angelo Debarre, Dorado Schmitt, Christian Escoudé, David Reinhardt, Biréli Lagrène. Zie ook bij voorbeeld: jazz.manouche.free.fr

[Terug omhoog]

• Heimweewinkel
• Hagelslag
• De HEMA
• De emigratiecoach
• Verzoekplatenprogramma
• Ik ga naar Nederland en neem mee
• Ik ben Nederlands en geef mijn Franse vrienden
• Nostalgie

Heimweewinkel.nl

een webwinkel met typisch Nederlandse supermarktproducten en populaire HEMA artikelen. Dit gekoppeld aan het Facebook account: Denkend aan Holland, waarop alle Nederlanders in het buitenland elkaar kunnen treffen. www.heimweewinkel.nl

Hagelslag

U loopt door de stad en heeft ineens zo'n vreselijke zin in een boterham met hagelslag....

Bij Le temps des tartines (19, rue des Lois) hebben wij ontdekt dat we dit kunnen bestellen. Maar wilt u liever een boterham met foie gras of zalm of een uitgebreid English Breakfast dan is dit ook het goede adres. Geopend: maandag van 11-15 uur en dinsdag t/m zaterdag van 9 tot 17 uur. Tel: 05.34.25.98.28

HEMA

Goed nieuws voor alle fans van de HEMA, want een deel van het assortiment is nu ook online te bestellen op www.hema.be of www.hema.fr En de eerste filialen zijn te vinden in o.a. Parijs, Lille, Rouen en Bordeaux!

[Terug omhoog]

De Emigratiecoach

Is een psycholoog die gespecialiseerd is in de specifieke problematiek voor expatriates en emigranten (een partner die terug wil naar Nederland, heimwee, eenzaamheid, spijt, etcetera). Ze herkent en erkent de problemen van Nederlanders die in het buitenland wonen en behoefte hebben aan psychologische hulp met behulp van online coaching.

De cliënt schrijft over zijn problemen en de coach geeft feedback op wat zij leest. Op deze manier kan de cliënt zijn gedachten en gevoelens onderzoeken en komen tot meer inzicht in het eigen gedrag. De coach geeft ook opdrachten en stelt kritische vragen. De cliënt kan in zijn eigen veilige omgeving werken aan zijn probleem. Online coaching is een oplossing voor Nederlanders die in het buitenland wonen en op korte termijn hulp nodig hebben.

Verdere informatie is te vinden op www.emigratiecoach.com

Verzoekplaten programma

Radio 227 is de enige 40+ Easy Listening radio zender in Nederland, welke in een groot deel van het land via de kabel te ontvangen is, en wereldwijd via www.radio227.nl.

Wij willen binnenkort een verzoekplatenprogramma starten voor Nederlanders die in het buitenland wonen, en graag via onze zender de groeten willen doen aan familie vrienden en kennissen welke in Nederland wonen.

Klik hier om meer over dit verzoekplaten programma te lezen

Ik ga naar Nederland en neem mee ...

• Een blik cassoulet
• Eendemaagjes (gésiers de canard)
• Foie gras
• Violettes de Toulouse
• Provençaalse stof
• Verveine
• Lindebloesemthee (infusions au tilleul)
• Pistou/Pesto

[Terug omhoog]

Ik ben Nederlands en geef mijn Franse vrienden ...

Nederlandse boeken die in het Frans vertaald zijn (bij voorbeeld Hella Haase, Cees Nooteboom, Anna Enquist) leuk voor de echtgeno(o)t(e) die de taal niet goed beheerst of voor franse vrienden

Nederlandse kinderboeken die in het frans vertaald zijn (Nijntje is Miffy, Kikker)

Comment j'ai appris le Hollandais (kinderboek)

Rooibosthee, heuningbossie

[Terug omhoog]

Nostalgie

Heeft u zin in Nederlandse koekjes, pindakaas of andere Nederlandse produkten? Wat kunt u vinden in de franse winkels?

Verkadekoekjes zijn hier te krijgen onder het merk Delacre in de hypermarché.

roggebrood en appelstroop: bij de bioprodukten in de hypermarché of in biowinkel.

Beschuit staat dikwijls bij de crackers e.d.

Drop (réglisse): biowinkels (Hier is zelfs drop met chocola gevuld verkrijgbaar: geen aanrader), apotheken, Casino (eigen merk)

Speculaas: in winkels als Leader Price, Lidl m.n. in December

Iets wat er in de buurt komt: pepperkoken van Ikea.

Bij Ikea zijn ook speculaashuisjes verkrijgbaar: een leuke activiteit in de wintermaanden: deze kunnen versierd worden met smarties en marsepeinen figuurtjes (driekleurige marsepein staat bij de taartprodukten in de hypermarché)

Rolmopsen: Ikea, hypermarchés

Stroopwafels: Casino en Super U (eigen merk), op de markt in Ramonville en Pibrac (desgewenst gevuld met Nutella of andere soms wat merkwaardige fantasieën)

Ontbijtkoek: hypermarché, biowinkel

Pindakaas: Asiacenter of in het rayon van de tropische produkten in de hypermarché.

Asiacenter is een grote supermarkt met tropische produkten, rue Paul Gauguin. Het makkelijkste te bereiken via de Route de Seysses (ter hoogte van Place de Glières) afslaan.

www.ikmis.nl/index.htm Het Nederlands Bureau voor Toerisme houdt je in contact met je wortels.

Voor heimwee www.libelle.nl Libelle op Internet (met o.a. oproepjes van Nederlanders in het buitenland)

www.myfamily.com maak je eigen family homepage

www.imissholland.nl, een boodschappenservice voor Nederlanders in het buitenland

Nederlandse (feest)artikelen van stof gemaakt (vlaggetjes, schorten, tafelkleden): www.dutchroots.nl

[Terug omhoog]

Nederlandse kunstenaars in het zuidwesten van Frankrijk

Een algemene website voor kunstenaars die in Frankrijk gevestigd zijn is als volgt:

www.art-en-france.nl

Maar het leek mij leuk u enige kunstenaars in/en rond Toulouse voor te stellen, die allen zo vriendelijk waren hun site door te geven aan Neerlandia. Neemt u een kijkje op hun websites: ik was in ieder geval blij verrast met de kijkjes die ik te zien kreeg!

Mariette

Laten we beginnen met Deev, die aan de voet van de Pyreneën woont niet ver van het lac de Montbel in de Aude. Gaat u zeker een kijkje nemen op zijn site, dan krijgt u misschien zin om zijn werken eens in het echt te bezoeken. Van metaal dat schijnbaar nergens meer toe dient, maakt David kunstwerken. Dat metaal vindt hij bijvoorbeeld in wijnvelden. Dat schijnbaar zo harde materiaal fluistert Deev vanzelf in welke vorm hij eraan moet geven. Vroeger maakte hij vooral insecten, vandaag richt hij zich meer op abstracte kunst. Maar voor opdrachten maakt hij nog wel insecten, want deze nietige beestjes blijven hem fascineren. Hij weet ze goed te treffen.

Nelleke Smit is een schilderes met veelzijdige onderwerpen (portretten, landschappen, bloemen en dieren) met een geheel eigen kleurige stijl. Zij observeert en vertaalt dit op het doek op haar eigen manier, met kracht en spontaniteit, spelend met vorm, kleur en de verscheidenheid van lichtval in de wisselende seizoenen. Zij woont, volgens Franse begrippen, niet ver van Toulouse, nl in de zuid- Corrèze.

Zij geeft workshops voor beginners en gevorderden (halfpension overnachtingen daarbij inbegrepen)

Geheel anders zijn de schilderijen van Maria 't Hart, die zich na een vijf-jarige zeilreis gevestigd heeft in een watermolen en leeft als God in Frankrijk, in de Tarn, tussen Toulouse en Albi.

Zij schildert in een abstracte stijl, maar soms doet haar werk ook aan Modigliani denken.

Zij geeft stages aan mensen die zich verder willen ontwikkelen in het abstract schilderen en heeft een gîte

Jan Renette is een artiste-photographe, die in de buurt van Toulouse woont en veelzijdige onderwerpen fotografeert. Hij heeft allerlei prijzen gewonnen met zijn foto's. Zijn werk was ook te zien in galeries in en rond Toulouse. Neemt u eens een kijkje en wellicht heeft u zin om een van zijn boeken te bestellen.

Anton Greefhorst maakt design-meubels () Hij woont in de Aude, dicht tegen de Pyreneën aan waar de bossen overvloedig zijn. Ieder ontwerp is uniek en wordt door Greefhorst zelf getekend, waarna hij aan het werk gaat met zijn machines om het hout te bewerken. Hij vervaardigt alles zelf. U kunt direkt zijn virtuele galerie bekijken.

In de Lot woont het kunstenaarsechtpaar, Ine en Franck van Helfteren.

Ine van Helfteren is gefascineerd door kleur en door historische patina dat aan oud aardewerk kleeft. Zij brengt gebruikt aardewerk weer tot leven door de scherven ervan in een andere vorm een nieuw bestaan te geven. Voor de weelderige vormentaal vindt zij haar inspiratie in de organische wereld. Ze woont en werkt in Zuid Nederland en in de Lot in Frankrijk. Zij exposeert in beeldentuinen, galeries en beurzen in West Europa en haar werk is verkocht in Nederland, België, Frankrijk, Duitsland en USA aan particulieren en openbare instellingen.

In Francks studiofotografie kijkt hij naar hoe licht aan vorm gestalte geeft. In zijn locatiefotografie zoekt hij een poëtische verhouding met de wereld om hem heen. Als u een kijkje neemt op de site, begrijpt u meteen wat bedoeld wordt.

Francks fotografie is te vinden in kunstenaars-publicaties, op affiches, in archieven of het vindt zijn weg naar galeries en musea in Nederland, Belgie, Duitsland en Frankrijk.

Heeft u zin om eens in hun gîte te verblijven in de Quercy?

Berend Doornenbal: is fotograaf. Bekijk vooral eens zijn site. Hij woont sinds 1986 in de Corrèze, maar komt ook veel in de Aveyron. Elementen als vormen, composities en sferen boeien hem het meest.Hij heeft tevens een gîte.

Sietse Goverts is abstract schilder. Hij heeft veel gereisd in de wereld en die indrukken en energie klinken door in zijn werk. Sietse heeft geëxposeerd in Nederland, Frankrijk, België en Duitsland. Sietse geeft ook workshops.

Frank Rosen is een veelzijdig en virtuoos beeldend kunstenaar. Hij maakt prachtige beelden en schilderijen, maar heeft ook decors en kostuums ontworpen voor tv en theater. Van 1969 tot 1985 was hij namelijk decorontwerper bij de Nederlandse Televisie (NOB) en vormgever van meer dan driehonderd televisieprogramma’s. Hij heeft geëxposeerd op vele plekken in Europa.

Roland Scheffers is edelsmid. De kunst van Roland Scheffers kenmerkt zich door een grote technische beheersing en veel van zijn oeuvre is nauw verwand aan moderne architectuur. Hij krijgt behalve van particulieren ook veel opdrachten van het bedrijfsleven.

Roland geeft eveneens in zijn atelier in Espère (Lot) workshops edelsmeden en portret- boetseren.

MS (2015)