Skiën
- Skiën met kleine of grotere kinderen
- De garderie
- Privélessen
- Kinderen op wintersport
- Enkele basisadviezen
- Winterplezier
Skiën met kleine of grotere kinderen
U heeft zin om te skiën, maar uw kind is nog klein, misschien te klein om te skiën, misschien te klein om de hele dag te skiën.
U kunt uw kind achterlaten bij de garderie, waar het kind kan spelen in gezelschap van andere kinderen. Wij hebben dit vele malen gedaan met ons dochtertje en ze vond dit op jonge leeftijd veel leuker dan skiën! Wij deden dit ook aan de Spaanse kant van de Pyreneën en al sprak ze geen woord Spaans: ze vermaakte zich er altijd prima en kwam terug met uitspraken als « Hola, guapa! Hola, qué tal?
Wij hebben zeer veel garderies uitgeprobeerd en aan beide kanten van de grens en ook in Andorra altijd goede ervaringen gehad. Natuurlijk doet de een meer dan de ander. Soms is het echt alleen maar een garderie, soms wordt er ook een en ander georganiseerd.
Hier geef ik u enige informatie over de garderie. Per station kan dit verschillend zijn en ook hangt het af van de leeftijd van het kind. Het beste is om even op internet te kijken of te bellen. Maar hier geef ik u een indruk van wat u zo ongeveer nodig heeft.
De garderie
De garderie is bedoeld voor babies van drie maanden tot en met zes jaar. Allereerst is er wat organisatiewerk ter voorbereiding te doen om het kind in te schrijven:
Het inschrijfformulier: als u naar sommige stations op internet surft, kunt u een pdf-formulier downloaden.
Daarnaast moet u bij de dokter een verklaring vragen voor wat er gedaan moet worden in geval van koorts.
Verder moet u aangeven of het kind allergieën heeft of speciale medische problemen.
U moet een kopie maken van de inentingen (DTP!) die het kind gehad heeft.
Ook moet u het Carnet de Santé van het kind meenemen.
Daarnaast moet u kleren voor binnen (een extra paar kleren) en kleren voor buiten meenemen en eten en drinken en eventueel luiers. Alles moet goed gemerkt zijn met de naam van het kind.
Verder moet u betalen: eraan denken om contant geld of chèques mee te nemen als een credit card niet wordt geaccepteerd.
Vanaf drie jaar kan uw kind naar een jardin d'enfants gaan. Dit hebben wij slechts één keer gedaan, maar dat beviel ons niet, want ons kind werd niet opgeraapt als ze viel. Maar een ander jongetje, die mee was, vond het wèl heel leuk. Ook hier hangt het natuurlijk weer af van de personen die dit leiden maar ook van het kind zelf (is het gemotiveerd? is het handig?).
In Frankrijk wordt meestal aangeraden om als ouder niet zelf te beginnen aan het onderwijzen van uw kind. Daar hebben ze meestal wel gelijk in.
Het voordeel van een cours collectif is dat kinderen elkaar kunnen motiveren.
Dit gaat per niveau waarbij de kinderen telkens een nieuw speldje krijgen aan het eind.
Privélessen
Hebben (in mijn ogen) vooral zin als u en/of uw kind al een behoorlijk ski-niveau heeft.
Wel kan ik ècht aanraden om hoe dan ook lessen te nemen voor uzelf of lessen te laten nemen door uw kind. Deze wijsheid heb ik uit eigen en andermans ervaringen opgedaan. Zo gaat het sneller en beter. Verder is er nog iets anders: al doende, leert men. Het kost tijd om het skiën goed onder de knie te krijgen.
Met skiën zijn er een aantal onmisbare attributen, afgezien van ski's, skischoenen en stokken.
Kleren: het liefst in verschillende laagjes: in de Pyreneën kan het heel koud zijn bovenaan een winderige top, maar ook heel warm in de beschutting van de wind in de zonneschijn.
hemd met lange mouwen (sous-vêtement), veste polaire (fleecejack) en een sneeuwjack. Zelf zweer ik bij ondergoed gemaakt van « on »natuurlijk materiaal: het voordeel hiervan is dat je het ook redelijk warm hebt, als deze nat is en het snel droogt in tegenstelling tot katoen. Bij de sportwinkel zijn ook goede, warme B.H.'s te koop.
Handschoenen of wanten zijn niet alleen nodig voor bescherming tegen de kou, maar ook voor als u valt.
Zonnebrandspul met een grote factor en een goede zonnebril (liefst catégorie 4, maar minstens 3) zijn zowel voor groot als klein onmisbaar. Ook babies moeten een bril op. Soms is de zon onzichtbaar, maar kunt u toch verbranden.
En dan zijn helmen er niet voor de stoerheid, maar ter voorkoming van hersenletsel. Zeker voor kinderen niet vergeten en ze verplichten, al is het onder protest, deze op te zetten. Wel letten op de grootte van de helm en of deze lucht doorlaat.
Kinderen op wintersport
Babies en kleine kinderen kunnen naar de Halte Garderie van het skioord. De kinderen kunnen hier spelen en als het mooi weer is, gaan ze soms naar buiten in een speciaal afgesloten gedeelte. Ze worden opgevangen door een professionele kinderopvang. Soms wordt het "carnet de santé" (vooral voor babies) van het kind gevraagd en een verklaring van de dokter, dat het kind geschikt is om in een collectivité (crèche/garderie) te verblijven en wat te doen in geval van koorts. Hieraan denken om dit mee te nemen. Meestal wordt gevraagd een goûter (versnapering) mee te nemen en natuurlijk luiers, een doudou (speeltje, lapje) of zijn speen voor de kleintjes.jk luiers voor de kleintjes.
De Jardin de Neige is een leer- en speelplek voor kinderen van 3 tot 6 jaar. Er zijn skileraren (moniteurs) of -leraressen (monitrices), die de groep enkele basistechnieken leert van het skiën.
Enkele basisadviezen:
- Bindingen goed af laten stellen door professionelen
- Helm op (en wanten altijd aan)
- De juiste piste kiezen voor het juiste niveau: groene pistes zijn meestal apart van de moeilijker pistes
- De kinderen moeten in goede lichamelijke conditie zijn (regelmatig laten eten en drinken)
- Niet forceren: Zodra het kind moe is, ophouden of pauzes inlassen.
- De beste pistes voor kleine kinderen zijn apart van de andere pistes. Dit is niet altijd het geval.
Winterplezier
Het is al sinds een week druilerig decemberweer in Toulouse. Baby's, kinderen en oude mensen blijven binnen. Wie werkt, kruipt bibberend achter de ruitenwissers van de auto. Er wordt veel gepraat over rhumes, rhinos en rhinites en er is nauwelijks een mens die zich buiten waagt. "Vous, qui venez du Nord, vous devez être habituée, non ?", wordt er aan me gevraagd. « Eh bien, non!" want dat is nou een van die dingen, waaraan ik al snel volledig ontwend geraakt ben en die ik absoluut niet mis. Dus als een echte Toulousaine mopper en bibber ik mee. De enige die druipnat, maar vrolijk fluitend, na het werk van zijn fiets stapt, is Thierry, mijn man, want koud en regenachtig weer hier, betekent sneeuw in de Pyreneën. Ieder jaar heeft hij, als het echte warme weer opnieuw begint, last van een in Nederland volgens mij totaal onbekend fenomeen, namelijk "zomerdepressie", want dan is het skiseizoen afgelopen! Alleen de hoop op sneeuw in oktober houdt hem, bij wijze van spreken, op de been!
Iedere winter transformeren wij onszelf in sneeuwnomaden en wordt ons leven bepaald door het ritme van doordeweeks werk en school, afgewisseld met al dan niet verlengde weekends, waarin we genieten van de sneeuw, de sneeuwbergen, de natuur, de beweging, de pret en het gezelschap van ons kind en onze vrienden. Waar menig anders mens probeert zo hard mogelijk van de berg af te denderen, is het Thierry's bijna boeddhistische plezier om ieder bochtje dat hij maakt, zo puur, zo soepel en zo mooi mogelijk te draaien, ook waar de pistes makkelijk zijn. Het doel is om te kunnen skiën in sneeuw, die soms meer wegheeft van bikkelhard beton (vroeg in de ochtend) of van een modderpoel (laat in de middag), condities die door de zon en de temperatuurswisselingen in de Pyreneën vooral in het na- en voorjaar veel voorkomen. Door de week worden, na het werk, wintersportcatalogi en skitijdschriften gespeld en geanalyseerd en plannen gemaakt voor nieuwe ski-uitjes. Natuurlijk ben ook ik een enthousiasteling van de lange latten en daarom wil ik het hebben over de revolutie, die de "sports de la glisse" de laatste jaren ondergaan hebben.
Ze kunnen in vier grote hoofdgroepen verdeeld worden : ski de piste, ski de rando, snowboard en ski nordique.
De « gewone » skis, zoals iedereen ze wel kent, worden "skis alpins" of "skis de piste" genoemd. Tegenwoordig zijn de ski's breder en korter dan vroeger en paraboliques, dat wil zeggen smaller onder de voet en breed aan de uiteinden. Er wordt ook wel gesproken van taille de guêpe (wespentaille). Door deze vorm draaien de ski's makkelijker en er is een andere manier van skiën ontstaan, namelijk het maken van grote bochten, waarbij de skiranden als het ware in de ski snijden. Het skispoor van een goede skiër is dan ook te herkennen aan de duidelijke lijnen, die hij in de sneeuw achterlaat. Waar men vroeger met moeite altijd het lichaam dalwaarts moest draaien (hetgeen als een onnatuurlijke houding aanvoelde), omdat de skiër anders viel, kunnen met moderne ski's ook bochten aan de binnenkant (zoals een wielrenner of motorrijder dit doet) genomen worden. Het skiplezier wordt voor beginners en matige skiërs vergroot, omdat de ski's makkelijker wendbaar zijn en beginners daardoor minder vallen.
Dan zijn er nog allerlei "fun"ski's, bij voorbeeld ski's waarmee je voor- en achteruit kunt skiën omdat de uiteinden aan beide kanten omhoog lopen (erg populair bij skiërs, die sensationele, acrobatische sprongen en capriolen uithalen), hele korte skietjes (patinettes of big foot), monoski's (de voeten zitten naast elkaar vast op één brede ski) en squal (de voeten zitten achter elkaar vast op één brede ski).
Voor ski de rando zijn deze ski's totaal ongeschikt: de laarzen zijn lomp en zwaar en de hielen zitten vast aan de ski, dus naar boven lopen is welhaast onmogelijk. Ski de rando(nnée) oftewel bergwandelskiën heeft als doel om naar een bergtop of -pas met ski's te wandelen om vervolgens weer naar beneden te skiën. Het is een heel andere ervaring dan skiën op de piste, omdat men werkelijk midden in de natuur is en op zichzelf en elkaar aangewezen is. Het vergt ten eerste van de skiërs een behoorlijk technisch niveau, wat men alleen verkrijgt door veel zowel op als buiten de pistes te skiën en ten tweede een goede conditie. Beginners op dit gebied (ook al skiën ze fantastisch) moeten dit doen onder begeleiding van al dan niet professionele gidsen, met bergervaring in zomer en winter. Van tevoren moet geïnformeerd worden naar het lokale weer en lawinegevaar (via Internet of telefoon) en het vergt een bepaalde mentaliteit: de langzaamste bepaalt het ritme van de groep, veiligheid staat voorop en niet het doel, de bergtop, die men wil bereiken.
Om zo makkelijk mogelijk naar boven te kunnen wandelen is al het materiaal (ski's, schoenen en stokken) zo licht mogelijk. De schoenen zitten, vergelijkbaar met langlaufschoenen, aan de voorkant vast en de voorste persoon "trekt" een niet te steil spoor, dat de andere groepsleden volgen. De bedoeling is om de ski's naar boven te laten glijden en niet de gehele voet met ski en al op te tillen. Onder de ski's zitten stijgvellen van synthetische huiden, die er met een herbruikbare lijmlaag ondergeplakt zitten. Als het doel bereikt is, worden de stijgvellen in de rugzak opgeborgen en wordt de schoen ook aan de hielkant vastgemaakt. Daardoor ontstaat dus een soort alpine ski.
Van snowboarden heb ik niet veel kaas gegeten, dus houd ik het kort. Net als bij het skateboarden, wordt er door sommige skistations een "half pipe" (van sneeuw) gemaakt voor de snowboarders. Snowboarden schijnt relatief eenvoudiger te leren dan skiën. Vergelijkbaar met de ski de rando , nemen sommige snowboarders sneeuwschoenen (raquettes) om naar boven te lopen met de snowboard, vervolgens wordt er gewisseld: de raquettes gaan op de rug en de snowboard wordt ondergebonden.
De groep van de Ski nordique bestaat uit drie soorten: ski de fond, randonnée nordique, ski de telemark.
Ski de fond (langlauf) wordt gedaan op speciale, redelijk vlakke loipes, waarin een spoor gevolgd wordt. De voorkant van de schoen zit vast en de ski's zijn lang, dun en licht. Een variant voor de zeer sportieve langlaufers is "skating": korte dunne skietjes, waarmee schaatsbewegingen gemaakt worden en waarvoor speciale pistes bestaan.
Bij de ski de rando nordique zijn er iets steviger ski's en schoenen dan de langlaufski's. Ze kunnen gebruikt worden op een redelijk vlak terrein dat niet bewerkt is door loipemachines.
Tot slot de telemark: Hier in de Pyreneën waar weinig vlak terrein is, worden in het algemeen dezelfde ski's gebruikt als voor de alpine ski's. De schoenen zijn ook van vergelijkbare grootte als van alpine schoenen, maar zitten slechts vast aan de voorkant. Door middel van het buigen van telkens één ski wordt naar beneden geskied. Deze ski's kunnen op de pistes en als ski de rando gebruikt worden. Het is een moeilijke techniek, waartoe het beste overgestapt kan worden als men het alpiene skiën of langlaufen tot in de puntjes beheerst en een uitstekende conditie heeft. Anders is het voortdurend vallen en opstaan. Zelfs skileraren beginnen, bij het aanleren van deze techniek, weer op de groene piste (en daarom beginnen de meeste er maar niet aan). Maar wie van uitdaging en elegantie houdt, krijgt waar voor zijn geld.
Tot slot komen de sneeuwschoenen (raquettes) steeds meer in de mode. Men kan van de sneeuw genieten in de wilde natuur zonder het aanleren van enige techniek. Maar sneeuwbergen zijn een gevaarlijke omgeving: hier gelden dezelfde regels als voor ski de rando en men moet zichzelf, groepsgenoten en de omstandigheden nooit overschatten. In de zomer zijn er al bepaalde voorzorgsmaatregelen, in de winter geldt dit nog meer. Maar dat vertel ik u in een volgend artikel.
Mariette Sobels, artikel reeds verschenen in Drop of Stroopwafels