www.neerlandia.fr - contact@neerlandia.fr

• Nieuwjaarsborrel uitgesteld
• Portrettengalerij met Mariette

Nieuwjaarsborrel uitgesteld

Vanwege de enorm snelle verspreiding van het Coronavirus heeft het bestuur na rijp beraad besloten de nieuwjaarsborrel van 21 januari uit te stellen. Zodra het weer verantwoord kan, organiseren we een herkansing, beloofd! We houden u op de hoogte.

foto: ©shutterstock

Wij wensen u een heel goed 2022

[omhoog]

Portrettengalerij met Mariette

Op de site van Neerlandia is afgelopen jaar een start gemaakt met een portrettengalerij. U vindt deze op de homepage op ons Neerlandia blog. Leden die een rol hebben gespeeld bij de totstandkoming van Neerlandia vertellen, eventueel aan de hand van anekdotes en foto’s, wat ze bij Neerlandia hebben gedaan. Wilt u ook een bijdrage leveren? Graag! Stuur ons dan even een mailtje. Hieronder kunt u het verhaal lezen van mede-oprichtster en bestuurslid Mariette, die vrijwel de gehele website en het merendeel van de circa 100 nieuwsbrieven heeft geschreven.

Het verhaal van Mariette:

Toen ik hier meer dan 25 jaar geleden kwam, was er nog niet zoveel informatie als nu. Internet was er nog niet. Ik correspondeerde met familie en vrienden in Nederland via de fax, de snailmail en de vaste telefoon. Googlen naar informatie zoals dat nu kan, bestond nog niet. Ik kreeg bij het consulaat in Toulouse geen informatie over het wonen in Frankrijk.

Drop of Stroopwafels, een informatieblad voor Nederlanders in Frankrijk, had dikwijls nuttige en leuke artikelen met ervaringen over het leven in Frankrijk. Ik las het blad graag en leverde kopij aan met mijn ervaringen als Toulousaine néerlandaise. Zo rolde ik in het bestuur. Met Marion, die ook in dat bestuur zat en in Tournefeuille woonde, reden we naar Gourdon om te vergaderen, een eind weg.
Ik begreep dat er ooit een actieve Nederlandse club had bestaan o.l.v. Hans, Neerlandia geheten. Maar op dat moment werd alleen nog het Sinterklaasfeest georganiseerd. Hans beantwoordde ook af en toe vragen van Nederlanders die hier in Toulouse kwamen wonen. Ik kende hem persoonlijk. Behalve Hans kende ik geen Nederlanders hier. Dankzij Hans, leerde ik Mieke kennen die het Sinterklaasfeest organiseerde. Ik gaf haar af en toe een helpende hand.

In het begin van de jaren 2000, kwam Internet op gang. Frankrijk was wat later dan Nederland. Ik besloot een website te maken, speciaal voor mensen in en rond Toulouse die net aankwamen en veel vragen hadden, zoals ik indertijd had. Dat was in 2003. Een site maken is één ding. Hoe hier ruchtbaarheid aan te geven, is weer wat anders (zoekmachines bestonden nog niet, geloof ik).... de site bleef helaas in sluimertoestand.

Een paar jaar later werd een nieuwe honorair consul, Mme Peene, aangesteld. Patrick, een enthousiaste vent, had zich bij haar gemeld met het idee om een socio-economische club op te richten voor Nederlanders in deze omgeving. Dat klonk veelbelovend! Helaas was hij na 3 maanden vertrokken naar Luxemburg. Dat was jammer. We bleven spelen met het idee dat het leuk zou zijn om regelmatig toch iets te organiseren. Waarom niet iets simpels? Zo ontstonden de eerste Neerlandia-borrels in de Killarney-pub naast het consulaat. Iemand had het idee geopperd om een boekenbeurs te doen. In die tijden was Bol.com nog niet in bloei (en mensen lazen meer boeken dan nu). Zo kwam het balletje aan het rollen. Mme Peene stelde zich garant voor het gebruik van een zaal van de gemeente.
De site bleek een goede rol te spelen om informatie te geven en uit te wisselen. Er kwamen ook kinder-uitjes, een voetbal-avond, etc. Wat later zette René Beckers de site op een moderner frame. Daar waren we superblij mee! Er kwam een nieuwsblad en een Neerlandia-discussiegroep, die eens tijdens een zomervakantie gestalked werd door een pornosite! Dat mocht de pret niet drukken: René verhielp het euvel snel en vakkundig. Jarenlang was hij verantwoordelijk voor het technisch onderhoud en hij was ook een gezellige Sinterklaas.

Gezien de belangstelling voor Neerlandia, werd het tijd om een officiële vereniging op te richten. Zo verschafte de gemeente Toulouse ons gemakkelijker zalen voor de boekenruilbeurs, maar ook voor andere evenementen. Bovendien hadden we in ons achterhoofd dat we meer werk wilden maken van Nederlandse lessen voor kinderen. Officieel een vereniging worden, vraagt voorbereiding: Wat wil je met je vereniging? Wat zet je in de statuten? Wat zijn de voor- en nadelen? In het eerste bestuur zaten: Froukje, Eelco, Marloes, Monique, Petra en ondergetekende.
Marloes, advocate, kon Neerlandia ook helpen met de opzet van een school. Dat was ingewikkelder dan het opzetten van een vereniging. We (Froukje, Petra, Marloes en ik) hebben veel gediscussieerd met stichting NOB, Nederlands Onderwijs in het Buitenland, over hoe dit op te zetten. We hebben onderzoek gedaan naar de behoeftes. Daar bleek al snel uit, dat veel kinderen ‘gemixte’ ouders hadden en veelal tijdens hun schooljaren in Frankrijk zouden blijven. Dus Nederlands leren, ja! Maar bijspijkeren tot het schoolniveau van leeftijdsgenoten in Nederland voor een eventuele terugkeer van het gezin, was niet nodig. Zo is ‘De Spijker’ geboren, een stoere, originele naam voor een leuke school. Eens in de 2 weken hebben kinderen jarenlang in de gebouwen van ‘La Prairie’ op zondag lessen gevolgd. Vele kinderen hebben o.l.v. juf Marjolein en juf Anderske met veel plezier lessen gevolgd. Inmiddels is ‘De Spijker’ onafhankelijk van Neerlandia en juf Anderske is er nog steeds met een team en leuke lessen.
In 2013 gaf website-bouwer Marc de site een nieuw technisch jasje. Nog steeds kunnen we bij Marc aankloppen als we vragen hebben over het systeem. Ellen, grafisch vormgever, maakte het Neerlandia-logo n.a.v. ons idee.

Wat hebben we in de afgelopen 10 jaren veel georganiseerd, als ik terugblik: avonden 2-taligheid, een avond over cultuurverschillen o.l.v. Henry, avonden over juridische kwesties die interessant zijn voor Nederlanders in Frankrijk o.l.v. Marloes Mohr of Andrea van Veen, een avond over huizenkwesties o.l.v. Jantine Loux, bijeenkomsten voor ondernemers in/rond Toulouse, voetbalavonden, knutselen met Hanny, samen de intocht van Sinterklaas volgen via de buis, Koot en Bie kijken, ieder jaar Super-Sinterklaasmiddagen met erwtensoep en spelletjes, kinderuitjes, tieneruitjes, de paspoortactie (die niet officieel vanuit Neerlandia uitging, maar toch), de vacature-rubriek, brainstormsessies voor activiteiten, picknicks, muziek- en dichtavonden, de koninginne- en vervolgens koningsdagreceptie, film-middagen, boekenlezingen, koningsetentjes, wandelingen, rondleidingen, meedoen aan de foroms des langues, en nog meer. Het valt niet allemaal op te noemen, evenmin als alle mensen die zich ingezet hebben. Ook zijn er meer dan 100 nieuwsbrieven uitgestuurd om onze leden op de hoogte te houden.

Na mijn voorzitterschap was Eelco van november 2013 – november 2015 voorzitter. Eelco is, net als ik, nog steeds bestuurslid. Van november 2015 – november 2018 stond Guy aan het roer van Neerlandia, die met zijn blik uit het bedrijfsleven meer dynamiek aan Neerlandia toegevoegd heeft. Sindsdien staat Neerlandia onder de bezielende leiding van Henriette. Een goede voorzit(s)ter is de motor van een vereniging. Maar deze kan niets zonder de andere bestuursleden. Hier zijn ze dan: Petra, Karine, Adwin, Tonny, Wilma, Froukje, Marloes, Monique. Behalve deze steunpilaren, hebben ook vele andere mensen een actieve bijdrage geleverd. Heel veel dank aan al die mensen die hiervoor hun inzet gegeven hebben: sommigen een paar uur, maar zeker de bestuursleden en actieve leden hebben hier vele uren werk in gestoken, soms al jarenlang. Het is veel werk maar er is ook veel gezelligheid en voldoening.
Het basiswoord voor Neerlandia is en blijft voor mij ‘gezellig’, ookal zijn we er ook voor de informatieverschaffing, de cultuuruitwisseling, e.d. Vriendschappen, sympathieke ontmoetingen en leuke momenten zijn er uit ontstaan, zowel voor mij als mijn dochter. Gezelligheid is de motor, die mij actief blijft houden, al is het nu op een lager pitje.
Een vereniging is een dynamisch geheel en dat bouwen we samen telkens weer verder, al naar gelang ons inzicht in de behoeftes aan een vereniging als de onze!
Lang leve Neerlandia !

[omhoog]

20 april 2024