Historische jubileum nieuwsbrief speciaal voor het 15 jarig bestaan van Neerlandia
Als je deze nieuwsbrief niet kunt lezen, klik dan hier om de nieuwsbrief online te lezen
|
|
NIEUWSBRIEF | ||
www.neerlandia.fr - contact@neerlandia.fr
|
|||
15 jaar Neerlandia…en wat daaraan vooraf ging.Op 14 oktober 2010 werd Neerlandia, Association Loi 1901, opgericht. We vieren dit jaar dus het 15-jarig bestaan van de vereniging. Dat er in die 15 jaar heel wat gebeurd is en dat er ook heel wat aan vooraf ging kun je lezen in deze nieuwsbrief special. We hebben een aantal “pioniers” van wat in de beginjaren de Nederlandse club of vriendenkring heette gevraagd hun herinneringen op te schrijven. We zijn heel blij dat zij daaraan gehoor hebben gegeven! Een selectie uit hun bijdragen is opgenomen in deze nieuwsbrief, aangevuld met enkele verhalen die al eerder in nieuwsbrieven en op de website zijn gepubliceerd. Samen geven ze een overzicht van ruim 50 jaar initiatieven en activiteiten voor en met Nederlanders in de regio Toulouse.
Jaren 70 : eerste SinterklaasfeestPioniers van de Nederlandse Vriendenkring in en rondom ToulouseHerinneringen van Marijke Guitard, geschreven op 31-07-2025 De jaren ‘70
Dit vernam ik op het consulaat in 1973, toen ik me daar inschreef als 20-jarig pril bruidje dat nog niet volledig Franstalig was. Ik vroeg heel naïef of het mogelijk was om andere Nederlanders te ontmoeten en dat was totaal niet denkbaar voor de consul die me te woord stond. Mr. Yves Tournebize, de consul, was uiterst correct, maar werd overrompeld door mijn vragen. Jong en ondernemend als ik was, vroeg ik hem of het mogelijk zou zijn om een contactpersoon of contactadres te krijgen, waar ik me in het Nederlands kon uiten. Dit bestond niet en voor hem was het onmogelijk om mij dit soort inlichtingen te verschaffen. Sjonge, jonge, als verontwaardigde hittepetit, heb ik toen een brief naar de TWEEDE KAMER geschreven om raad te vragen ... en kreeg daarop een net antwoord: de consul zou ingelicht worden dat er vraag was van Nederlanders in Toulouse om elkaar te ontmoeten. Kort daarop maakte ik kennis met een Nederlandse naamgenote Marijke C. We hadden vele punten gemeen: voornaam, geboorteland, woonplaats in Nederland én een verband met “Nederlands-Indië“, nu bekend onder de naam Indonesië. Goh dat was heerlijk om Nederlands te kunnen spreken met iemand die ook in de Gordel van Smaragd geboren was en die wat afwist van de ervaringen van het leven van Nederlanders in Indonesië en ook over de tradities. In september 1973 maakten mijn man en ik kennis met een Nederlandse priester Louis Corstiaans, destijds woonachtig in Thil. Zijn schoonzus Ine woonde op de pastorie. Hij was het ermee eens dat het belangrijk was om samen iets op te richten want hij werd geregeld door zijn beroep op de hoogte gesteld over Nederlanders in nood, die contact zochten. Louis en ik hebben samen de consul ontmoet om hierover te spreken. ANWB Ik had echter ook de ANWB aangeschreven om hulp aan te bieden indien nodig. Het was een pril begin, maar in Toulouse hebben we samen een post “contactpersonen” opgericht, met als hoofdkantoor Lyon, dat ons op de hoogte stelde over dringende hulpvragen in en rondom Toulouse. Zo kreeg ik bijvoorbeeld een telefoontje of ik het stoffelijk overschot van een Nederlandse dame bij ons thuis kon ontvangen. Het was ondenkbaar voor mij dit te doen, maar mijn vriend Louis Corstiaans was zo aardig om de kist bij hem in de kerk te ontvangen, in afwachting van verder transport. Ik heb toen de familie van de overledene opgevangen, met een warme middagmaaltijd zoals dat in Indische en Franse families gebruikelijk is. Wij werden officiële contactpersonen van de ANWB, Louis Corstiaans, mijn man Jacques die als arts werkzaam was in het ziekenhuis Purpan, Marijke C. en ik... het begin van EuropAssistentie in Toulouse werd gelegd. Het eerste Sinterklaasfeest In december 1975 hielden we het eerste Nederlandse Sinterklaasfeestje. Dit was bij Francis en Tiny thuis, met de eerste Frans/ Nederlandse kennissen: Ine B. en Louis Corstiaans, Alain en Marijke C., mijn man en ik. Dit was het begin van langdurige vriendschap. Tijdens een eerste ontmoeting op het consulaat leerden we een handjevol andere Nederlanders kennen: Bernard K, Saskia K., John en Lily M., Jan O en Carine M. Daarna organiseerden we jaarlijks 2 gezellige bijeenkomsten: een zomerfeest (waar we zelf kookten en barbecue gebruikten) en een sinterklaasfeest in een restaurantje. Ieder Nederlands gezin kende minstens één ander gezin en we hebben samen een vriendenkring opgebouwd met nieuwkomers in Toulouse, zoals degenen die bij AIRBUS werkten of bij de CNES en er kwamen steeds meer namen op onze lijst: Paul D., Hans en Jos H, Henk en Lotte H., Mieke en Jan L., Jean-Maurice B., Marga en Paul G., Jean Pierre en Geertje S., Trix L. Marijke C., Ine en Louis hielpen bij de organisatie. We hebben leuke bijeenkomsten kunnen organiseren. Louis Corstiaans had goede adressen rondom Thil en ik ging naar de eigenaars van de restaurants toe om tegen een kleine prijs een warme maaltijd te organiseren in een zaal waar we ook Sinterklaas lieten komen. Dankzij Louis hadden we kleding voor de bisschop...staf en mijter, dankzij Ine en Marijke C. hadden we pakken voor onze Pieten. Ik animeerde als ex-kleuterleidster de middagen met de kinderen rondom de Sint. Bij een groothandel kocht ik een cadeautje voor ieder kind en Jos hielp me naderhand hierbij, zij was ook ex-kleuterleidster. Mieke kon heerlijk marsepein en borstplaat maken en onze Hans werd onze Sint, en heeft zelfs eens op een schimmel zijn entree gedaan bij de Cheerio, want een van mijn kennissen had er toevallig één. Consulaat Later vroeg Yves Tournebize me om te helpen met de oprichting van een Nederlandstalig consulaat, maar ik was intussen vierdejaars psychologie studente en vroeg Tiny C. dit over te nemen, zij werd dus onze eerste Nederlandssprekende secretaresse op het consulaat. Meneer Tournebize en zijn echtgenote waren -tot hij met pensioen ging- altijd bij de bijeenkomsten en genoten ervan. Hij werd opgevolgd door Axel Courtois de Viçose, die ontdekte hoe belangrijk dit samenkomen was voor allen. Tiny C. ging ook met pensioen en werd opgevolgd door Trix, die samenwerkte met mevrouw Paulhes, een Française die ook kwam meehelpen op het consulaat. De derde consul honoraire werd Valérie Peene. Jammer genoeg hadden we geen consulaat meer in Toulouse. Ik ben rondom 1993 opgehouden met de organisaties voor en met de Nederlandse vriendenkring, maar het was in goede handen en na 20 jaar werd het hoog tijd om het aan anderen over te dragen.
Jaren 80-90 BBQ en SinterklaasHerinneringen van Mieke en Jan Lupker, geschreven op 25-10-2025
Hans Hölscher Hans Hölscher heeft samen met Jos heel lang het Sinterklaasfeest georganiseerd, van 1984 t/m 1999, hierbij geholpen door Marijke Guittard. Toen hij ermee op wilde houden was er niemand die het wilde overnemen. Omdat ik vond dat Sinteklaas moest blijven heb ik het overgenomen. Jan is daarna ook nog 5 maal Sinterklaas geweest (in 1997, 1998, 1999, 2000 en 2001) Rode mantel Ik heb 5 x het Sinterklaasfeest hier in Castanet georganiseerd. In 2000 heb ik het georganiseerd met Trix L. en Tonny S. In 2002 met Mariette S., Jan-Peter en Sandrine v.F . In 2003 met Ellen B., Jan-Peter en Sandrine en Mariette. In 2002 heb ik Carla W. ontmoet op een parkeerplaats in Toulon. In 2005 heeft Carla bij haar in de Foyer van Nizan-Gesse het Sinterklaasfeest overgenomen. Ik heb haar toen geholpen samen met Monique M. Ik was in het begin heel erg teleurgesteld want Sinterklaas had in Toulouse geen rode mantel!
2000-2020 van eerste website, borrel en boekenbeurzen tot NeerlandiaVerhaal van Mariette Sobels, geschreven op 17 november 2021 Drop en stroopwafels
Drop of Stroopwafels, een informatieblad voor Nederlanders in Frankrijk, had dikwijls nuttige en leuke artikelen met ervaringen over het leven in Frankrijk. Ik las het blad graag en leverde kopij aan met mijn ervaringen als Toulousaine Néerlandaise. Zo rolde ik in het bestuur. Met Marion, die ook in dat bestuur zat en in Tournefeuille woonde, reden we naar Gourdon om te vergaderen, een eind weg. Ik begreep dat er ooit een actieve Nederlandse club had bestaan o.l.v. Hans Hölscher, Neerlandia geheten. Maar op dat moment werd alleen nog het Sinterklaasfeest georganiseerd. Hans beantwoordde ook af en toe vragen van Nederlanders die hier in Toulouse kwamen wonen. Behalve Hans kende ik geen Nederlanders hier. Via hem leerde ik Mieke kennen die het Sinterklaasfeest organiseerde. Ik gaf haar af en toe een helpende hand. Website In het begin van de jaren 2000 kwam Internet op gang. Frankrijk was wat later dan Nederland. Ik besloot een website te maken, speciaal voor mensen in en rond Toulouse die net aankwamen en veel vragen hadden, zoals ik indertijd had. Dat was in 2003. Een site maken is één ding. Hoe hier ruchtbaarheid aan te geven, is weer wat anders (zoekmachines bestonden nog niet, geloof ik)... De site bleef helaas in sluimertoestand. Borrels en boekenbeurzen Een paar jaar later werd een nieuwe honorair consul, Mme Peene, aangesteld. Patrick, een enthousiaste vent, had zich bij haar gemeld met het idee om een socio-economische club op te richten voor Nederlanders in deze omgeving. Dat klonk veelbelovend! Helaas was hij na 3 maanden vertrokken naar Luxemburg. We bleven spelen met het idee dat het leuk zou zijn om regelmatig toch iets te organiseren. Waarom niet iets simpels? Zo ontstonden de eerste Neerlandia-borrels in de Killarney-pub naast het consulaat. Iemand had het idee geopperd om een boekenbeurs te doen. Mme Peene stelde zich garant voor het gebruik van een zaal van de gemeente. Door de borrels en andere activiteiten kwam de website goed op gang en deze bleek een goede rol te spelen om informatie te geven en ook om uit te wisselen, want er was namelijk ook een discussiegroep op de site. Daarna kwamen er ook kinderuitjes, een voetbal-avond, etc. René B. zette de site op een moderner frame. Daar waren we superblij mee! De eerste nieuwsbrief verscheen. De discussiegroep van de website werd eens tijdens een zomervakantie gestalked door een pornosite! Dat mocht de pret niet drukken: René verhielp het euvel snel en vakkundig. Jarenlang was hij verantwoordelijk voor het technisch onderhoud en hij was ook een gezellige Sinterklaas. Officiële vereniging Gezien de belangstelling voor Neerlandia werd het tijd om een officiële vereniging op te richten. Zo verschafte de gemeente Toulouse ons gemakkelijker zalen voor de boekenruilbeurs, maar ook voor andere evenementen. Bovendien hadden we in ons achterhoofd dat we meer werk wilden maken van Nederlandse lessen voor kinderen. Officieel een vereniging worden vraagt voorbereiding: Wat wil je met je vereniging? Wat zet je in de statuten? Wat zijn de voor- en nadelen? In het eerste bestuur zaten: Froukje, Eelco, Marloes, Monique, Petra en ondergetekende. De Spijker Marloes, advocate, kon Neerlandia ook helpen met de opzet van een school. Dat was ingewikkelder dan het opzetten van een vereniging. Froukje, Petra, Marloes en ik hebben veel gediscussieerd met stichting NOB, Nederlands Onderwijs in het Buitenland, over hoe dit aan te pakken. We hebben onderzoek gedaan naar de behoeftes. Daar bleek al snel uit, dat veel kinderen ‘gemixte’ ouders hadden en veelal tijdens hun schooljaren in Frankrijk zouden blijven. Dus Nederlands leren, ja! Maar bijspijkeren tot het schoolniveau van leeftijdsgenoten in Nederland voor een eventuele terugkeer van het gezin, was niet nodig. Zo is ‘De Spijker’ geboren, een stoere, originele naam voor een leuke school. Jarenlang hebben kinderen eens in de 2 weken in de gebouwen van ‘La Prairie’ op zondag lessen gevolgd. Veel kinderen hebben o.l.v. juf Marjolein en juf Anderske met veel plezier lessen gevolgd. Inmiddels is ‘De Spijker’ onafhankelijk van Neerlandia en juf Anderske is er nog steeds met een team en leuke lessen. In 2013 gaf website-bouwer Marc de site een nieuw technisch jasje. Nog steeds kunnen we bij Marc aankloppen als we vragen hebben over het systeem. Ellen, grafisch vormgever, maakte het Neerlandia-logo n.a.v. ons idee. Talloze activiteiten Wat hebben we in de afgelopen 10 jaren veel georganiseerd, als ik terugblik: avonden over 2-taligheid, een avond over cultuurverschillen o.l.v. Henry, avonden over juridische kwesties die interessant zijn voor Nederlanders in Frankrijk o.l.v. Marloes en Andrea, een lezing over huizen kopen of huren door Jantine, netwerkbijeenkomsten voor ondernemers in/rond Toulouse, voetbalavonden, knutselen met Hanny, samen de intocht van Sinterklaas volgen via de buis, Koot en Bie kijken, ieder jaar Super-Sinterklaasmiddagen met erwtensoep en spelletjes, kinderuitjes, tieneruitjes, deelname aan acties tegen de sluiting van consulaten in Frankrijk, de vacature-rubriek, brainstormsessies voor activiteiten, picknicks, muziek- en dichtavonden, de koninginne- en vervolgens koningsdagreceptie, film-middagen, boekenlezingen, koningsetentjes, wandelingen, rondleidingen, meedoen aan de Forom des Langues, en nog meer. Het valt niet allemaal op te noemen, evenmin als alle mensen die zich ingezet hebben. Ook zijn er meer dan 100 nieuwsbrieven uitgestuurd om onze leden op de hoogte te houden. Bestuur Na mijn voorzitterschap was Eelco van november 2013 – november 2015 voorzitter. Eelco is nog steeds bestuurslid. Van november 2015 – november 2018 stond Guy aan het roer van Neerlandia, die met zijn blik uit het bedrijfsleven meer dynamiek aan Neerlandia toegevoegd heeft. Sindsdien staat Neerlandia onder de bezielende leiding van Henriette. (N.v.d.r.: Henriette heeft in november 2025 het stokje overgedagen aan Petra.) Een goede voorzit(s)ter is de motor van een vereniging. Maar deze kan niets zonder de andere bestuursleden. Hier zijn ze dan: Petra, Karine, Adwin, Tonny, Wilma, Froukje, Marloes, Monique. Behalve deze steunpilaren hebben ook vele andere mensen een actieve bijdrage geleverd. Heel veel dank aan al die mensen die zich voor Neerlandia hebben ingezet! Het is veel werk, maar er is ook veel gezelligheid en voldoening. Het basiswoord voor Neerlandia is en blijft voor mij ‘gezellig’, ook al zijn we er ook voor de informatieverschaffing, de cultuuruitwisseling, e.d. Zowel voor mij als mijn dochter zijn er vriendschappen, sympathieke ontmoetingen en leuke momenten uit ontstaan. Gezelligheid is de motor, die mij actief blijft houden, al is het nu op een lager pitje. (N.v.d.r.: Mariette heeft sindsdien ScadInfo opgericht en richt daar tegenwoordig al haar aandacht op, zie ook https://scadinfo.fr/ ). Lang leve Neerlandia !
Koninginnedag met Neerlandia en oprichting Nederlandse schoolVerhaal van Froukje Walther, geschreven op 4 januari 2021 Vriendschappen
Nederlandse school
Knutselen en open podiumVerhaal van Hanny, geschreven op 2 mei 2021 Knutselen
Open Podia Veel werk werd er verzet om allerlei dingen te organiseren waaronder - wat ik het leukste van alles vond, de Open Podia... Ieder kon zijn inbreng leveren door muziek, zang, poésie of verhaaltjes vertellen, leuke moppen tappen, praktisch alles is dan mogelijk! Verder van Toulouse verwijderd kom ik niet meer voor àlle dingen naar Toulouse, ook door de huidige corona-crisis natuurlijk, maar optimiste als ik ben, ben ik ervan overtuigd dat de mooie tijden weer komen !!! Want Néerlandia is ZÒ ! Tot ziens dus bij een komende gelegenheid, Groetjes , Hanny.
2020-2025 Recente ontwikkelingen, clubs, paspoorten, koninklijk bezoekRecente ontwikkelingenTijdens de Covid periode kwamen veel sociale activiteiten op een laag pitje te staan, maar binnen Neerlandia werden social media, zoals de facebook groep van Neerlandia, de facebook pagina Nederlanders in Toulouse en LinkedIn gebruikt om informatie en tips uit te wisselen. Toen we weer naar buiten mochten hebben we een wandelclub opgericht. In juni 2023 is gestart met afternetwork borrels, om startende ondernemers en zelfstandigen de gelegenheid te geven informatie en ervaringen uit te wisselen en elkaar verder op weg te helpen. De doelgroep is sindsdien uitgebreid; tegenwoordig is iedereen die zich wil oriënteren, of ervaring wil delen over de arbeidsmarkt en werkervaring in Frankrijk welkom bij de afterwork. Sinds december 2023 bestaat er ook een boekenclub die elke 6 weken bijeenkomt. In maart 2023 werd Neerlandia door ambassadeur Jan Versteeg uitgenodigd voor een kennismakinggesprek. In die bijeenkomst hebben wij o.a. aangedrongen op de komst van de mobile uitgiftebalie voor paspoorten. Dit resulteerde in een bezoek van die uitgiftebalie al direct in juni en november van dat jaar, en opnieuw in november 2024. In 2025 werd Toulouse uitgekozen als “hoogtepunt” van het Frans-Nederlands economische jaar. De stad werd in mei bezocht door een delegatie van vertegenwoordigers van de ambassade en bedrijven uit de luchtvaartsector, die ook deelnam aan de receptie voor Koningsdag in het Capitole. Daar nam Mevr. Marije Feersma-Hoekstra namens de ambassade het woord. Wat later in het jaar bezochten Koning Willem-Alexander en Koningin Maxima Toulouse. Zij werden door Nederlanders feestelijk verwelkomd op het Place du Capitole. Neerlandia was ook vertegenwoordigd op de receptie die hen werd aangeboden. Medio 2025 heeft webmaster Marc gezorgd voor de migratie van de website naar een nieuwe provider. De website voldeed niet meer aan de veiligheidsrichtlijnen en was aan vernieuwing toe. Er moet ook een nieuwe template komen voor de verzending van nieuwsbrieven. Eind 2025 zal de nieuwe Neerlandia website publiek worden. Anno 2025 telt het bestuur 2 leden die er al sinds de oprichting bij waren: Petra en Eelco. Penningmeester Karine draait ook al heel wat jaartjes mee. Zij organiseert al sinds 2012 het Sinterklaasfeest. Zoals uit de verhalen van de ‘pioniers’ is op te maken, wordt het Sinterklaasfeest al zeker 50 jaar in onze regio gevierd. Een mooie traditie, die wij nog heel lang voort hopen te zetten, mét ieders hulp en inzet! Henriette Retbi en Petra Langendijk-Genevaux, mmv Ellès Kattar.
07 december 2025 |
|||
Het begin is heel simpel, er bestond totaal geen Nederlandse club of vriendenkring, er was een consulaat, met een Franstalige consul honoraire, maar er werd niets georganiseerd met of rondom de Nederlanders die in Toulouse woonachtig waren. 
In Mei 1983 kwamen wij na twee jaar regio Parijs in Toulouse, Ramonville. Een of twee maanden later vertelde een buurvrouw mij dat er nog een Nederlands stel in Ramonville woonde. Ik heb ze gebeld en we hebben wel drie kwartier gepraat, het klikte best goed. Dit stel waren Jos en Hans Hölscher, zij woonden hier al wat langer. We hadden toen best regelmatig contact. Door hun kwamen we in contact met de Nederlandse vriendenkring van Toulouse. Er werd zo nu en dan een BBQ georganiseerd. De eerste BBQ was met kikkerbilletjes en de boventoon was in die tijd Nederlands met een Gronings of Fries accent. Er waren in die tijd best veel Groningse en Friese boeren die zich hier gevestigd hadden. In 1984 zijn we voor het eerst op het Sinterklaasfeest geweest, onze oudste zoon was toen 9 maanden en ik wilde toen graag een foto met Sinterklaas (Hans Hölscher).
Toen ik hier meer dan 25 jaar geleden kwam, was er nog niet zoveel informatie als nu. Internet was er nog niet. Ik correspondeerde met familie en vrienden in Nederland via de fax, de snailmail (per brief) en de vaste telefoon. Googlen naar informatie zoals dat nu kan, bestond nog niet. Ik kreeg bij het consulaat in Toulouse geen informatie over het wonen in Frankrijk.
Sinds 2002 woon ik in Toulouse, op dat moment had ik geen werk als danseres dus zocht ik ook via andere wegen naar ontmoetingen en kennismakingen in bv. Nederlandse activiteiten. Op dat moment was er nog niet zo heel veel aanbod. Ik denk dat mijn eerste kennismaking met andere landgenoten tijdens Koninginnedag geweest moet zijn. Via deze bijeenkomst heb ik meerdere mensen ontmoet, en zo ontstonden er kennissen en vriendschappen en ideeën voor bv. een Nederlandse school.
Bijna van het begin af ben ik lid van Neerlandia geworden, na een eerste kontakt met Froukje over het knutselen bij de op te richten school. Met veel plezier de knutsellesjes afgestemd op de schoollessen van Marjolein en Anderske. Alles verandert in de loop der jaren, maar Neerlandia veranderde vooral ten gunste van de leden.